“Небо” Стевана Раичковића

Тема текста: потрага песника за идеалима.

Мотивске целине: засноване су на контрасту:

  • дубина – голуб. Песник је у дубини, плавој, бескрајној, хладној, безграничној, несрећан. Голуб је симбол слободе, лета, неба, ширине, топлоте, наде, снова, мисли, идеја, покрета, идеал идеја, креативност, сан
  • ничег нема – само боје су ту. Све што постоји овде за песника није важно. Једино су плаве боје раширене над њим и обећавају неку другу стварност, распршени сан, идеал.Небо – пространство, ширина, слобода, будућност, нада, бесконачност
  • круг – плава боја. Круг је најсавршенији геометријски облик, и симбол је безизлаза, ненапредовања, ограниченог кретања. Песник жели да изађе из тог круга и нађе пут до својих жеља.затвор, круг, безизлаз, без напретка.

Посредно, ова песма говори и о односу реалног и поетског живота.

Идеја: идеали су недостижни, али човек никада не сме престати да им тежи.

Примењени стилски поступци: симбол, контраст-антитеза, епитет.

Версификациона анализа: три строфе од по четири стиха, наизменично седмерац и четверац.

Врста лирике: мисаона уметничка поезија.

 

 

Упоредите значење симбола:

светлост – подне, небо, манасија

Плаво – небо, манасија, плава гробница

Плаво – дубина, хладно, небо. слобода, стварање, уметност, будућност, хришћанство, небо, смрт

Светлост – снага  младост, будућност, светлост, детињство, сунце, сјаја, живот, подне, Шива, Небо,

Круг – Манасија, Небо, сигурност, прстен, круг, вртоглав, безизлаз, идеал, заљтвор, судбина, светлост

Небо – стварање, слобода, светлост, будућност, стваралштво, голуб, нада.